"Νέο πλήγμα: Η επίλυση της ονομασίας της ΠΓΔΜ δε συνδέεται με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ λένε οι ΗΠΑ"

Λοιπόν, όταν διαβάζω κάτι τέτοια άρθρα τότε συνειδητοποιώ πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί η γραφίδα στα χέρια κάποιου που θέλει να αποκαλείται δημοσιογράφος. Και εντάξει, δεν περιμένω από τον κάθε άνθρωπο που τελειώνει δημοσιογραφία ή τέλοσπάντων ασχολείται με το επάγγελμα να γνωρίζει τα πάντα γύρω από ένα θέμα, ωστόσο όποιος θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του θα πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι έχει ευθύνες.

Λίγα λόγια για την ΠΓΔΜ...

Πρόκειται για μια χώρα 2 κ κάτι εκατομμυρίων ανθρώπων βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η ύπαρξη της ισχυρής και αριθμητικά σημαντικής αλβανικής μειονότητας η οποία διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλη την πορεία του κράτους αυτού αλλά και εξηγεί πολλά όσον αφορά στη διαφορά του ονόματος.

Καλό θα ήταν επίσης να ξεκαθαρίσουμε ότι η ονομασία "Μακεδόνες" το 19ο αιώνα προσέλαβε γεωγραφική έννοια για να διαχωρίσει τους Βούλγαρους της Ηγεμονίας από αυτούς της Μακεδονίας και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως γεωγραφική έννοια για να δηλώσει όλους τους κατοίκους της Μακεδονίας. Η ταύτιση του ονόματος με τη γεωγραφική περιοχή ενισχύθηκε από την πολιτική της Κομιντέρν με αποτέλεσμα το όνομα να προσλάβει βαθμιαία εθνικό περιεχόμενο για να δηλώσει τους σλαβόφωνους του μακεδονικού χώρου. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η πορεία των μακεδονικών εξελίξεων περνάει από τα χέρια των Βουλγάρων σε αυτά των Γιουγκοσλάβων. Αυτοί κατανοώντας πως ενδεχόμενη εκδίωξη των ΒουλγαροΜακεδόνων θα ενίσχυε σημαντικά το ήδη ισχυρό αλβανικό στοιχείο προτιμούν τη μετάλλαξη των γηγενών Σλάβων σε "μακεδονικό έθνος". Οι αντιδράσεις εκείνη την εποχή ήταν μικρές και από ελληνικής πλευράς λόγω του εμφυλίου πολέμου, ενώ στην ΠΓΔΜ, τότε μέρος της Γιουγκοσλαβίας, οι ιστορικοί προχωρούσαν σε παραποίηση και επαναγραφή της ιστορίας. Αυτά τα λίγα ιστορικά σκοπό έχουν να διαφωτίσουν σχετικά με ζητήματα λιγότερο γνωστά λόγω της μανιχαϊκής περιγραφής της σημερινής κατάστασης.

Και φτάνουμε στο σήμερα όπου η δήλωση των ΗΠΑ ότι "Η επίλυση της ονομασίας τη ΠΓΔΜ δεν συνδέεται με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ λένε οι ΗΠΑ" είναι νέο πλήγμα. Γιατί ? Δεν είναι κάτι αναμενόμενο? Και βέβαια η απάντηση των περισσότερων είναι πως όχι, οι κακοί Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, πρέσβεις της παγκοσμιοποίησης και όλων των κακών του κόσμου είναι ανθέλληνες, και δε μας χρειάζονται πια και οπότε κάνουν οτιδήποτε για να οδεύσουν αντίθετα στα ελληνικά συμφέροντα... Το πιστεύετε αλήθεια? Δεν είναι κομματάκι παρατραβηγμένο?

Για την απάντηση χρειάζεται μόνο να κοιτάξουμε λίγο γύρω μας, να δούμε τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, και όχι πολύ μακριά... φτάνει με το να ρίξουμε μια ματιά στα Βαλκάνια... Κόσοβο. Σε περίπτωση που κυρηχθεί ανεξάρτητο, η ΠΓΔΜ θα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα αφού μπορεί να αναβιώσουν οι αλυτρωτικές και αποσχιστικές τάσεις των δικών της Αλβανών και να ακυρωθεί η συμφωνία της Οχρίδας του 2001 με την οποία έληξε μια πολύ σοβαρή εσωτερική κρίση στο έδαφός της.

Και όμως ακόμα και τώρα κάνουμε λόγο για αλυτρωτικές υπονοήσεις μέσω της διεκδίκησης του ονόματος, από μια χώρα που εδώ καλά καλά δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί στο εσωτερικό της και παρά την ύπαρξη της Μεταβατικής Συμφωνίας της Νέας Υόρκης του 1995 όπου η ΠΓΔΜ έχει αναλάβει δέσμευση ότι τίποτε στο Σύνταγμά της δεν θα αποτελέσει βάση διεκδίκησης για οποιοδήποτε έδαφος που δε βρίσκεται εντός των συνόρων της. Και μας κάνει εντύπωση που οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ένταξή της στο ΝΑΤΟ παρά την απειλή ελληνικού βέτο.

Και σας ρωτάω: ως ΗΠΑ που υποστηρίζετε την ανεξαρτησία του Κοσόβου και γνωρίζετε τις επιπτώσεις στην ΠΓΔΜ... τι θα κάνατε? θα υποστηρίζατε την Ελλάδα σε μια διαφορά χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό ενδιαφέρον ή θα προσφέρατε πολιτική στήριξη σε μια χώρα που στη συγκεκριμένη περίοδο την έχει πραγματικά ανάγκη εν όψει διεθνών εξελίξεων που πιθανότατα θα την επηρεάσουν στο εσωτερικό της?

Έλεος πια με τα περί εθνικής μειοδοσίας κτλ... Αντί να καταλάβουμε ποια είναι η θέση μας στο σύστημα και πώς θα εκμεταλλευτούμε ευκαιρίες για να την ισχυροποιήσουμε δείχνοντας ίσως πολιτική βούληση που θα μπορούσε να εξαργυρωθεί θετικά με υποστήριξη του διεθνή παράγοντα σε άλλους πολύ κρισιμότερους τομείς της εξωτερικής μας πολιτικής κολλάμε στο όνομα και δεν κάνουμε καμία υποχώρηση... Και δεν εννοώ να αποδεχτούμε να ονομαστεί Μακεδονία η ΠΓΔΜ, αλλά να είμαστε πιο υποχωρητικοί σε ένα θέμα χωρίς κανένα διεθνές πολιτικό κόστος. Βέβαια το παιχνίδι μετά θα παιχτεί σε εσωτερικό επίπεδο και γι'αυτο καμία κυβέρνηση δεν έχει το θάρρος να υποχωρήσει σε ένα ζήτημα που θα αποβεί μοιραίο για αυτή στις εκλογές...

Δεν ξέρω, δεδομένου, όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, του ότι η ΝΔ δεν έχει και πολλές πιθανότητες να επανεκλεγεί για 3η 4ετία, μήπως θα ήταν τώρα μια καλή ευκαιρία??