Short trip to Istanbul

After 6 months, i am gonna enjoy being in Istanbul again!!!! Yesss ladies and gentleman, i am flying to Istanbul tomorrow and i will be there for 1 week.

Istanbul... What a beautiful city... Before i came to Northwich, i could never imagine that i'd miss her so much. I missed everything; people, streets, crowd of Taksim Square which welcomes all kind of people, Bosphorous...Hahaha maybe you won't believe but i even miss the traffic jam in Istanbul.

I already planned many things with my friends. Eating doner-kebab, playing backgammon, going for a coffee in Gloria Jeans', sitting in the Bosphorous and watching the sea, feeding the birds from the boat on my way from European to Asian side, finding a fortuneteller and become curious about what he's gonna say ( Yes in Istanbul wherever you step, you can come across one, believe me!!!).

And my family...I have never been far away from my family so long and i never cried for it before. But when you change the country you live i understood that it's so hard to stand being without them. Ok Joerg did everything to make me comfort here and he's taking care of me quite well but nothing can be compare with family, right? Sleeping in my bed, cuddling with my little brother, going for a drink and watching football match with my dad and elder brother, asking my mum to cook for my favourite dish...I can't wait until tomorrow guys!!!

By the way, i am going alone. Don't misunderstand, there's nothing bad going on between me and my husband. It's only because he doesn't have the opportunity to get any vacation even for 1 week because he's quite busy with his work. But there's no reason for me not to go eh? :) As i haven't applied for a job (i am planning to work as 'teaching assistant' in a primary school after i'm back from Istanbul) at least i am free to see my family and friends and my beloved city Istanbul :)) I am gonna be back on next Saturday. Oh i can hear my hubby already crying :))

Take care guys

Hugssss

We are the world ( USA- HAITI)

Hi there,

When i was looking at some videos on youtube i came across this one ' We are the world -USA For Africa- which was recently covered for Haiti as well... I have to admit that always the original one is much better than the second one. But thanks to all the singers who joined this good job. Well done guys!!!

(By the way, we miss you king of the pop!!!)

We are the world 'AFRICA'

We are the world 'HAITI'

Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΚΙ Ο ΙΜΠΡΑΧΙΜ

Το παρακάτω κείμενο μας δίνει μια ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης στην Κύπρο. Το "ανακάλυψε" η Κύπρια φίλη Ειρήνη από το Sheffield όπου σπουδάζει.

Μια αλλιώτικη εμπειρία επαναπροσέγγισης στο Λύκειο Κύκκου Β΄

Κατάθεση ψυχής από Χρύσανθο και Ιμπραχίμ

Μιλώ τρεις γλώσσες. Τουρκικά, ελληνικά και αγγλικά. Αισθάνομαι τόσο τα τουρκικά, όσο και τα ελληνικά ως δικές μου γλώσσες, ως γλώσσες των ανθρώπων της πατρίδας μου. Αισθάνομαι Κύπριος

του Κρίτωνα Καψάλη

Πολλοί μαθητές συγκινήθηκαν. Κάποιοι καθηγητές σχεδόν δάκρυσαν. Το ίδιο και οι προσκεκλημένοι.
Λύκειο Κύκκου Β΄, Δευτέρα 9.30 π.μ. Εκδήλωση στο πλαίσιο του στόχου του έτους για την επαναπροσέγγιση και τη συμφιλίωση.
Προσκεκλημένοι στην εκδήλωση ο γνωστός Τ/Κ δημοσιογράφος και συγγραφέας δρ Ιμπραχίμ Αζίζ και ο δημοσιογράφος Χρύσανθος Τσουρούλης.
Οι 70 μαθητές του Λυκείου Κύκκου Β΄ που στοιβάχτηκαν στην αίθουσα διαλέξεων του σχολείου πήγαν βασικά για να ακούσουν και να δουν από κοντά τον διάσημο από τα εξώφυλλα των περιοδικών άνκορμαν του Σίγμα.
Η εκδήλωση βεβαίως δεν προσφερόταν για σταριλίκι, με επιλογή του ίδιου του Χρύσανθου. Ο Ιμπραχίμ Αζίζ κατάθεσε την εμπειρία μιας ζωής ως Τουρκοκύπριος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων.

Ο Χρύσανθος
«Είμαι εδώ μπροστά σας για μια κατάθεση ψυχής υπό μορφής ψυχοθεραπείας. Ο πατέρας μου είναι Ελληνοκύπριος και η μητέρα μου Τουρκοκύπρια. Γεννήθηκα το 1976 στη Λευκωσία. Η μητέρα μου σε νεαρή ηλικία είχε βαπτισθεί χριστιανή, αλλά πάντα διατηρούσε καλές σχέσεις με την οικογένειά της. Από το 1974 και μετά δεν της επιτρεπόταν να πάει στα κατεχόμενα. Θυμάμαι μικρός κάποιες συναντήσεις υπό την εποπτεία του ΟΗΕ στην Πράσινη Γραμμή για να δει η μητέρα μου κάποιους συγγενείς της».

Πώς μεγάλωσε ο Χρύσανθος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων; Κόμπιασε για λίγο αλλά ήταν αποφασισμένος να μοιραστεί εμπειρίες με τους μαθητές του Λυκείου Κύκκου:
«Η μητέρα μου εκείνη την εποχή ήταν μια διάσημη τηλεπαρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων στην τουρκική από το ΡΙΚ. Όλοι τη γνώριζαν, όλοι τη χαιρετούσαν. Εγώ όμως στο δημοτικό σχολείο που πήγαινα ήμουν απλά ο γιός της Τουρκούς. Οι συμμαθητές μου με έβαζαν σε κύκλο και με φώναζαν έτσι. Αισθανόμουν πολύ άσχημα. Σε σημείο που δεν ήθελα να εμφανίζεται η μητέρα μου στο σχολείο. Μόνον ο πατέρας μου. Αργότερα και για να επιβιώσω έμαθα να υπερτονίζω τις ελληνικές μου ρίζες μέχρι φανατισμού. Έπρεπε να αποδείξω κάτι που οι άλλοι δεν είχαν ανάγκη να το κάνουν. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια μετά για να ισορροπήσω. Για να τα βρω με τη μητέρα μου, για να της ζητήσω συγχώρεση που την απωθούσα και να δημιουργήσω μια υγιή σχέση μαζί της».
Σήμερα ο Χρύσανθος Τσουρούλης, ώριμος πια, πώς αισθάνεται, πώς καθορίζει και ορίζει τον όρο ταυτότητα;
«Από αυτές τις εμπειρίες έμαθα πολλά. Μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την ελληνικότητά μας. Μπορούμε να κρατάμε τις παραδόσεις μας, να πιστεύουμε στις αξίες μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε με κάποιους άλλους στο ίδιο κράτος. Κάποιους άλλους διαφορετικούς σε ό,τι αφορά την καταγωγή, τη θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα. Η διαφορετικότητα δεν είναι κάτι κακό σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να γίνει συνειδητά από όλους μας».

Ο Ιμπραχίμ
Ο δρ Αζίζ μίλησε αρχικά για την καταγωγή του από την Ποταμιά. Όπου Ε/Κ και Τ/Κ ζούσαν και ζουν ακόμα αρμονικά. Η εμπειρίες του πικρές, αλλά δεν έριξε το φταίξιμο στους απλούς ανθρώπους.
«Είμαι εδώ μπροστά σας για να απολογηθώ εκ μέρους της γενιάς των Κυπρίων που κατάστρεψαν αυτή τη χώρα. Θα ΄θελα εδώ μπροστά σας σήμερα να ήταν και όλοι αυτοί οι πολιτικοί Ε/Κ και Τ/Κ που έκαναν και κάνουν καριέρες στο Κυπριακό. Που δεν μπορούν να βρουν λύση για επανένωση αυτής της πατρίδας μας».

Πώς ο Ιμπραχίμ Αζίζ αισθάνεται ως πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας;
«Μιλώ τρεις γλώσσες. Τουρκικά, ελληνικά και αγγλικά. Αισθάνομαι τόσο τα τουρκικά, όσο και τα ελληνικά ως δικές μου γλώσσες, ως γλώσσες των ανθρώπων της πατρίδας μου. Αισθάνομαι και Τούρκος και Έλληνας. Είμαι Κύπριος και αγαπώ παθιασμένα τη χώρα μου την Κύπρο. Ονομάζομαι Ιμπραχίμ. Αν γεννιόμουν Ε/Κ θα ονομαζόμουν Αβραάμ».

Κατεχόμενα
Ο κ. Αζίζ μετά το 1960, εργαζόταν ο δημόσιος υπάλληλος στο υπουργείο Γεωργίας. Ωστόσο, μετά τα γεγονότα του 1963-64, δεν ακολούθησε τους συμπατριώτες του Τ/Κ όταν αποχώρησαν από την Κυβέρνηση. Μετά το 1974, επίσης, ουδέποτε επισκέφθηκε τα κατεχόμενα διότι δεν του επιτρέπουν οι Τ/Κ να μεταβεί εκεί με ε/κ ταυτότητα. Του ζητούσαν να βγάλει τ/κ ταυτότητα. Βεβαίως, όπως εξιστόρησε ενώπιον των μαθητών του Λυκείου Κύκκου Β΄, ούτε στις ελεύθερες περιοχές μετά το 1974 έτυχε συμπεριφοράς ίσου πολίτη με τους Ε/Κ. Λόγω της καταγωγής του και των προνοιών του Συντάγματος του 1960 δεν μπορούσε να ψηφίσει. Χρειάστηκαν μεγάλες δικαστικές μάχες στην Κύπρο και το ΕΔΑΔ για να του δοθεί το δικαίωμα ψήφου.

Ερωτήσεις
Ρωτήθηκε από τους μαθητές ο Ιμπραχίμ Αζίζ γιατί δεν ακολούθησε τους Τ/Κ όταν απομονώθηκαν στους θύλακες το 1964. Η απάντησή του ξένισε μερικούς που είχαν μπει στην αίθουσα με διάθεση αντιπαράθεσης:
«Η Κύπρος είναι η πατρίδα μου. Είχε μια Κυβέρνηση και κάποιοι και από τις δύο πλευρές ήθελαν να τη διαλύσουν. Εγώ δεν ήθελαν να είμαι συνεργός. Δεν ήθελα να ακολουθήσω κάποιους φανατικούς. Και νομίζω είχα δίκαιο. Εκείνος ο πρώτος διαχωρισμός οδήγησε στον δεύτερο διαχωρισμό του 1974, ενώ πολλοί σήμερα μιλούν και για επισημοποίηση του διχασμού διά της διχοτόμησης. Η διχοτόμηση θα είναι καταστροφή».

Φλάσακι

Οι συντονιστές
Η όλη εκδήλωση ήταν κάτω από την εποπτεία του βοηθού διευθυντή Α΄ Λάκη Σπύρου με συντονιστική ομάδα τους καθηγητές Κάτια Ασιήκαλλη, Νάγια Τσουρή, Τουμαγιάν Μαρία, Νικολάου Ερμιόνη, Λουκά Νικόλαο, Κοζάκου Δέσποινα και Δ. Διονυσίου.

Κωδικός άρθρου: 929213

ΠΟΛΙΤΗΣ - 14/02/2010, Σελίδα: 36

Improper remarks to a woman

Since a few weeks, Joerg and i are going to a pub which takes 5 minutes by car. It's a absoultely a British pub with its traditional British out design and cheap drink prices-especially beer- and quality local bands(I luv it :). Most of the time people who come there are over 30 and some other overaged people as well. Sometimes i am really surprised to see women in their 50s. My mum is already 51 years old and i can't imagine her in a pub listening to rock music :) But i really appreciate British people. They're full of enthusiasm and excitement.

Last Saturday, there was a British rock group from Liverpool named ' Fugitive'. When i saw them getting prepared at the stage to play, i thought they must be a hard rock or heavy metal band. But when they started playing i enjoyed everysecond of my time there. I am impressed by the guitars and vocals because they were really good!

When they wanted to have a break, i asked Joerg if he could ask them whether they have album or where we can find their songs. So Joerg went to near him and started chatting. When he's back Joerg told me that we can find their songs through internet or somewhere else. 2 Minutes later the vocal of the band came to us and gave a sample album of their songs! It was very nice of him and we were so happy to have this sample album.

After the break, we kept listening to them. At that moment, i saw 3 guys passing in front of us and one of them told me ' Hey you look Sexy'. At first i didn't realise that he was talking to me but i got it when he looked at my face. Of course Joerg didn't hear because he busy with buying drinks. When he came back, i kept Joerg closer to me to make those idiots understand that i am with him. But 5 minutes later, they appeared again behind me and that retarted hold my waist and keep saying ' You know you're sexy, don't you?'...Oh my Gosh, i was totally red and i looked at Joerg's face. He heard it this time but i hold his arm not to let him to fight or to say something. Probably they were drunk and just try to mess around.

I wasn't wearing such a low cut stuff anyway. Just my blue jean , my high heel shoes and white top. But unfortunately it happens to me wherever i go in Britian. It's not because i am so attractive or sexy. It's because i am blond but i am obviously not have a British outfit. Here, there're so many Indian or Polish people. But i don't look like Indian or Polish either.

Once when i was sitting in a coffee shop, i heard 4 guys betting on me to guess where i am from. When i was leaving there, one asked me if i can tell them where i am from. One guessed that i am Latin American and the other one thought i am British. Some thinks that i am from Portugal :) Probably they haven't seen any Turkish people in their lives that's why they even don't think about i am from Turkey.

Whatever, i really don't like being stared by men especially when i have Joerg with me. It must be such a disgusting thing for him. Sometimes the opposite is happening, i see women looking at Joerg but i am feeling so good at that moment. Because the man they're staring at is mine!!!:) He belongs to me and nothing makes me happier than this.

Did you have any memories like this ? You better not , eh? :)

Have a great week!

Latin American Dance Volume 2

Yesterday, finally we could start Salsa!

But before we repeated what we had learnt previous weeks ( Rumba and Tango). You know first times i was complaining about not dancing it properly, stepping each other's foot and so on. This time it was quite easy because we realised that we already learnt a lot.

Anyway, i liked Salsa. But Joerg liked dancing it more than i did because he was quite bored with slow steps and rythms of Rumba :) We started dancing Salsa with a different version of 'Hips don't lie' from Shakira which was covered in salsa rythms. It was so much fun!!!!

All ladies were anyway dancing so good but you should have seen their partners:)

Most of the couples were anyway older than 45 and it was quite obvious that ladies were so eager to dance salsa but men. It seems like moving their hips to the left and right was the hardest thing for them on this earth. Another thing was they were too shy to do all these moves.

Even we weren't taught so much yesterday, they started complaning that they couldn't do it.

I don't understand why dancing is digraced for men. They were standing like a tree and looking like asking themselves ' Oh my Gosh, what i am doing here'.

Ok, Joerg was an exception, even he's a German he surprised me a lot. It was like he was born to dance Salsa :) Hahahaha i couldn't reach his speed, believe me!

Me? I anyway don't have any problems with shaking or moving my hips as a Turkish i am familiar with belly dancing which requires shaking all of your body. So it was not so difficult for me with the exception of a few steps i missed.

Next week is final, the course will be over. If we want to improve it then we need to start the intermediate learners class in spring. Why not? But on the other hand we want to learn something else such as Rock 'n' Roll or Hip Hop. It would be much more fun, wouldn't it? Joerg is ready anyways! :)

I m gonna keep myself busy with watching some salsa videos as i don't have a lot to do for now...

Have a great day and enjoy your moment!

Incredible Lives

After the attacks of her husband, there was only left her bottom lip, chin and eye lids. Doctors transfered a recently dead woman's face to Connie Culp. The face transfer surgery took 22 hours. After this operation, Connie started talking and eating again.

34 years old Mandy Sellars has an unbelievable overgrowing in her legs since she was born. Only the weight of her legs is 95 kg.

Indonesian Dede Kosawa is called 'Tree Man' by people. Doctors refer this disease as the transformation of HPV ( Human Papilloma Virus). Despite the operations he has taken unti now, there's still not an exact solution for this disease.

This is Brooke Greenberg. She's not looking older than 3 years old, is she? No No No...She's absolutely 16 years old. Since the age of 4, unfortunately only her hairs and nails are growing. She's 79 cm and 13 kg.

Actually i've read about some of those unbelievable people before who can still continue their lives in a way but now i wanted to share with you to show you that there's nothing to be worried about but our health!

Have a great week!