Βασικοί τύποι Ελλήνων οδηγών

Ο έχων cabrio

Μαλλί με ζελέ.. Μάτι με γυαλί ηλίου. Βλέμμα με ύφος. Αυτοκίνητο χωρίς οροφή.
Οδηγεί: Ένα από τα μικρά ανοιχτά διθέσια, αλλά θα ήθελε Ferrari.
Πηγαίνει: Γρήγορα στις λεωφόρους και αργά μες στα στενά. Γιατί εκεί πρέπει να τον κοιτάνε...
Απαραίτητα αξεσουάρ: Hands-free (bluetooth πλέον) και πουκάμισο. Χειμώνα καλοκαίρι..
Κορνάρει: Μόνο σε γκόμενες.
Ακούει: Θέλει να το παίξει ψαγμένος, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από την έννοια mainstream .
Στο φανάρι: Κοιτάει αριστερά και δεξιά (να δει αν τον κοιτάνε).
Το θετικό: Οδηγεί χαλαρός. Τύπου κάνω βόλτα ή γυρνάω κουρασμένος από τη σκληρή εργασία.
Το αρνητικό: Οδηγεί λες και του ανήκει ο δρόμος, επειδή απλά έχει ένα cabrio το οποίο μπορεί να χαρεί δύο μήνες το χρόνο: τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο. Τους άλλους ή έχει καύσωνα ή παγετό.

Ο Κάγκουρας

«Τη γκόμενα και το αυτοκίνητο δεν το μοιραζόμαστε ποτέ ». Αυτή είναι η ευχή κι η κατάρα των «μαχητών των ελληνικών δρόμων». Το κόλλημα με τις ρόδες κι ο βαθμός «φτιαξίματος» του αυτοκινήτου διαφέρει και συνήθως φτάνει στον... κόφτη όταν τοποθετούνται στο όχημα τα κλασσικά μπλε φώτα.
Γκαζώνουν σε κάθε ευκαιρία, μαρσάρουν από τη φύση τους, γουστάρουν τις κόντρες και γενικά ασχολούνται με το αυτοκίνητο τους (που ίσως να έχει αποκτήσει και γυναικείο όνομα) τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Θα τον ξεχωρίσεις: Από την αεροτομή, τα αυτοκόλλητα, το bucket κάθισμα και φυσικά από το μπουρί...
Θα τον βρεις: Στη Βούτα, στα λιμανάκια και μπροστά-μπροστά στα φανάρια να μαρσάρει.
Ακούει: Στο διαπασών το «Gasolina», αν και ουσιαστικά τη βρίσκει με τον ήχο της «σκούπας» και το σπινιάρισμα των τροχών.
Στον ελεύθερο του χρόνου: Διαβάζει «βελτιωσάδικα», παίζει «Need For Speed Carbon» και ξαναβλέπει το «Tokyo Drift».
Το savoir vivre λέει: Όταν είσαι σταματημένος στο φανάρι. Στρέφεις το βλέμμα προς τον οδηγό που βρίσκεται δίπλα σου, ακουμπώντας ελαφρά το πόδι στο γκάζι.
Κορνάρει: Μόνο για να κατέβει το Μαράκι από τον δεύτερο.
Θανάσιμος εχθρός: Οι αστυνομικοί, ή αλλιώς οι μπάτσοι ή αλλιώς τα... στρουμφάκια.
Φράσεις κλειδιά: «Να τα στήσουμε, να τα μετρήσουμε», «έχουν σκάσει μύτη τα κωλάδικα», αλλά και όροι της.... ασφάλτου όπως «μπήκα με τις πόρτες», «με τις πάντες», «3η καρφωτή» κτλ κτλ.
Bonus : H ετοιμολογία του όρου «κάγκουρας». Αρχικά ξεκίνησε από τους τύπους που παρακολουθούν τις κόντρες και από το κρύο αναγκάζονται να βάλουν τα χέρια στις τσέπες, παίρνοντας μια σκυφτή στάση. Πάλλονται για να ζεσταθούν θυμίζοντας τα συμπαθή μαρσιποφόρα καγκουρό.
Δεν το είχες σκεφτεί ποτέ, έτσι δεν είναι;

Η γκομενοδηγός

Αν υπήρχε μια αλήθεια στον κόσμο θα ήταν ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να οδηγήσουν καλά. Δεν είναι ρατσιστικό. Είναι εμπειρικό...
Βέβαια δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να πηγαίνεις «κούρσα», ενώ πρέπει να αποκρούσεις το καμάκι στο φανάρι και να κάνεις ταυτόχρονα δεύτερη φωνή στο νέο τραγούδι του Χατζηγιάννη.
Συμπτώματα: Είναι πιο προσεκτικές από τους άνδρες, αποφεύγουν τις «μαγκιές», τις «γκαζιές», αλλά από την άλλη υστερούν στην αίσθηση του χώρου.
Τι να κάνουμε; Μονοπωλούν τη χαρά της... δημιουργίας, δεν μπορούν να τα θέλουν όλα.
Συνήθως οδηγεί: Μικρό γαλλικό, μικρό ιταλικό (Lancia Y ως επί το πλείστον), μικρό γιαπωνέζικο.
Ακούει: Δυνατά ραδιόφωνο, αν κι ακόμη δεν έχει δοθεί επιστημονική εξήγηση, για ποιο λόγο πρέπει να τραγουδάει ταυτόχρονα.
Χόμπι: Οι «προχωρημένες» βρίσκουν ευκαιρία στην κίνηση να βαφτούν.
Οι υπόλοιπες; Απλά μιλούν στο κινητό.
Κορνάρει: Αν κάποιος της πάρει τη θέση ή αν πέσει θύμα απότομης «σφήνας».
Αγαπημένη ταινία με αυτοκίνητα: «2 Fast, 2 Furious» που έπαιζε αυτός ο... ξανθός κι ο Βιν Ντίζελ.Αυτοκινητοκουβέντες: Μόνο όταν πρέπει να το πάνε στο συνεργείο.
Ο χειρότερος εχθρός: Το παρκάρισμα...
Όσκαρ πρώτο γυναικείου ρόλου: Όταν την σταματάει ο τροχονόμος!

Το παπούγιαγιο

Ο παππούς βάζει δίπλα τη γιαγιά και την πηγαίνει τσάρκα παραλία. Στην αριστερή λωρίδα, με 3η «ταριφίσια» (2.500 στροφές), αψηφώντας τους συνανθρώπους, το ταλαιπωρημένο Kadett και τον καταρράκτη.
Άγνωστες λέξεις: Προσπέραση, φλας, δεξιά λωρίδα και ΚΤΕΟ.
Κορνάρει: Δεν κορνάρει γιατί 1ον) η κόρνα έχει χαλάσει από το 1987 και τους πανηγυρισμούς για το Ευρωμπάσκετ, 2ον) δεν ακούει, 3ον) δεν τον νοιάζει.
Χειρότερος εχθρός: Ο βιαστικός 22άρης που κορνάρει από πίσω.
Οδηγεί: Οτιδήποτε δεν έχει καταλύτη και έχει πινακίδα που ξεκινάει με δύο γράμματα.
Αξεσουάρ: Ανήσυχο εγγόνι στο πίσω κάθισμα.
Ακούει: Έκοψε τον «Σκάι» από τότε που έφυγε ο Τράγκας και το έχει γυρίσει στον Πάριο.
Φράσεις κλισέ: «Νεαρέ από 'δω πάμε για...», «πως τρέχουν έτσι αυτοί οι διάολοι», «Στις μέρες μας δεν γινόντουσαν αυτά...»
Bonus κίνδυνος: Γιαγιά κολλημένη στο τιμόνι. Έτοιμη για όλα.

Ο Ελληνάρας

Το κακό δεν είναι ότι ζει ανάμεσα μας, αλλά ότι οδηγεί κιόλας... Κλασσικός τύπος Έλληνα που όταν πιάνει τιμόνι μεταμορφώνεται.
Οδηγεί: Τζιπάκια, ιαπωνικά, γερμανικά και «μεσαία» γαλλοϊταλικά... Φροντίζει να χαζέψει την διπλανή Porshe , χωρίς να ξεχάσει να «κράξει» τον οδηγό της.
Ο νόμος: Κατά την προσπέραση κοιτάμε πάντα τον οδηγό του οχήματος που αφήνουμε πιο πίσω με βλέμμα «Μωάμεθ Προφήτη».
Κορνάρει: Κάθε 3''
Παρκάρει: Παντού.
Χειρότερος εχθρός: Η κίνηση κι ο νέος ΚΟΚ
Ακούει: Supersport FM και ΕΡΑ ΣΠΟΡ.

Αν «κολλήσει» στην Κηφισίας παίρνει και τηλέφωνο, γιατί η άποψη του για τον Ριβάλντο μετράει.
Στο φανάρι: Προσπερνάει από δεξιά και στήνεται πρώτος-πρώτος για να γλιτώσει αυτά τα πολύτιμα 30'' για τη ζωή του.
Αξεσουάρ: Σκυλάκι που κουνάει το κεφάλι (από Πακιστανό σε φανάρι), φραπέ, τσιγάρο στο προτεταμένο αριστερό χέρι και κινητό «καρφωμένο» στο αυτί.
Βρίζει: Τον τύπο στα φανάρια, τις γυναίκες οδηγούς («γιατί οι γκόμενες απλά δεν ξέρουν να οδηγούν» όπως λέει), τον μπροστά που δεν πάει αρκετά γρήγορα, τον πίσω που του «κολλάει», τον πιο πίσω που κορνάρει, τον απέναντι που δεν κλείνει τα «μεγάλα» φώτα και την κυβέρνηση για τις λακκούβες.
Τους πάντες δηλαδή.

Το άρθρο είναι απόσπασμα απο το περιοδικό Auto24
Τιμή και δόξα και στον str1der και τις Online μπούρδες